Το επάγγελμα του νερουλά, αν και σήμερα ξεχασμένο, ήταν κάποτε ζωτικής σημασίας στις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας. Οι νερουλάδες μετέφεραν νερό από πηγές και πηγάδια στα σπίτια και στις επιχειρήσεις, συχνά με μεγάλους κάδους ή ασκούς φορτωμένους σε ζώα. Σε μια εποχή που το τρεχούμενο νερό δεν ήταν διαθέσιμο παντού, οι νερουλάδες αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη πρόσβαση σε νερό για κατανάλωση, μαγείρεμα και πλύσιμο. Αυτό το απαιτητικό και επίπονο επάγγελμα συνδέεται άμεσα με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης των ανθρώπων της εποχής.
Στις ορεινές περιοχές της Ελλάδας, το επάγγελμα του νερουλά είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς το νερό ήταν συχνά δύσκολα προσβάσιμο, ειδικά το χειμώνα, όταν οι πηγές πάγωναν ή οι δρόμοι γίνονταν απροσπέλαστοι. Οι νερουλάδες έπρεπε να διανύουν μεγάλες αποστάσεις κάτω από δύσκολες συνθήκες, για να εξασφαλίσουν την τροφοδοσία των κοινοτήτων με πόσιμο νερό. Σήμερα, με την υφιστάμενη τεχνολογία και τα ευρεία δίκτυα υδραυλικών εγκαταστάσεων να είναι υπεύθυνα για την τροφοδοσία του νερού, το επάγγελμα αυτό έχει εξαφανιστεί. Ωστόσο, παραμένει στη μνήμη ως ένα κομμάτι της λαϊκής παράδοσης και ιστορίας, υπενθυμίζοντας μας την εξέλιξη της καθημερινής ζωής στις ορεινές περιοχές της χώρας.