Οι Σαρακατσάνοι είναι πληθυσμιακή ομάδα Ελλήνων που κατοικεί σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα, καθώς και σε άλλες βαλκανικές χώρες. Κοιτίδα των Σαρακατσαναίων ήταν η οροσειρά της κεντρικής και νότιας Πίνδου, χώρος απάτητος, που δεν ήταν γραμμένος πουθενά και γι’ αυτό κατοικούνταν από αυτόνομους ανθρώπους.
Η πιο δημοφιλής θεωρία υποστηρίζει ότι οι Σαρακατσάνοι κατάγονται από δωρικά φύλα, τα οποία έμειναν απομονωμένα στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου.
Η γλώσσα τους, απαλλαγμένη από ξένα στοιχεία, αποδεικνύει την ελληνικότητά τους, κάτι που τους διακρίνει από τους Βλάχους, που το μόνο κοινό τους στοιχείο ήταν το κτηνοτροφικό επάγγελμα.
Ο τρόπος ζωής τους ήταν οργανωμένος βάσει του κύριου επαγγέλματος που τους απασχολούσε, την κτηνοτροφία:
-Οργανωμένοι σε τσελιγκάτα,
-Αρχηγός κάθε τσελιγκάτου, ο τσέλιγκας (αρχιποιμένας=τα πιο πολλά πρόβατα) και
–Νομάδες, το καλοκαίρι στα ορεινά της Πίνδου και το χειμώνα στα χειμαδιά, στα πεδινά,
-Συνεργασία μεταξύ συγγενών για καλύτερη παραγωγή